Ικαριώτικες ρίβες

Μέρος της παράδοσης της Ικαρίας αποτελούν οι ρίβες. Πρόκειται για πολύστιχα ποιήματα με ομοιοκατάληκτο στίχο, (συνήθως η ομοιοκαταληξία γίνεται ανά δίστιχο), που αφηγούνται, σχολιάζουν ή σατιρίζουν συμβάντα της καθημερινότητας, πρόσωπα ή καταστάσεις. Παραδίδονται κατά κανόνα γραπτά και όχι προφορικά από στόμα σε στόμα. Τις ρίβες τις γράφουν οι «ποιηταράδες» ή «ριβατζίδες», οι οποίοι είναι συνήθως απλοί καθημερινοί άνθρωποι, προικισμένοι όμως με το χάρισμα να συνθέτουν σιίχους έξυπνα και γρήγορα. Στην Ικαρία δεν συνηθίζεται η επικοινωνία στα γλέντια με δίστιχα, (όπως π.χ. στην Κρήτη με τις μαντινάδες), υπάρχει όμως ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας με τις ρίβες. Όταν κάποιος αντιληφθεί ή δει κάτι αξιοπερίεργο ή ενοχλητικό, γράφει μια ρίβα, που αναφέρεται σ' αυτό, με κοροϊδευτική διάθεση συνήθως, και την τοιχοκολλάει σε κάποιο καφενείο, ταβέρνα ή σε κάποιο εμφανές σημείο στο χωριό, έτσι ώστε να το διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Φροντίζει πάντως την ώρα που θα το κάνει να μην είναι πολλοί παρόντες για να μη μαθευτεί ποιος έγραψε τη ρίβα, πράγμα που φυσικά αργά ή γρήγορο μαθεύεται. Τέτοιου είδους «κοινοποιήσεις» γίνονται ακόμα και σήμερα.

Εκτός από τις σατιρικές ρίβες υπάρχουν αυτές που έχουν περιεχόμενο ιστορικό, θρησκευτικό, ερωτικό κλπ., που είναι παλιότερες, γραμμένες από άγνωστους ποιητές, οι οποίες ίσως να είναι οι ικαριώτικες παραλλαγές λαικών τραγουδιών, που συναντάμε σε όλη την Ελλάδα (Ακριτικά, παραλογές κλπ.). Τέτοια ποιήματα υπάρχουν στο βιβλίο του Αλέξη Πουλιανού «Λαϊκό Τραγούδια της Ικαρίας».
 
πηγή