Νανούρισμα από την Ανακού Καππαδοκίας

Λυδία Κονιόρδου (ερμηνεία)
Σωκράτης Σινόπουλος (λύρα)

Του Χαγιαδιού μου τ' άσλαμα
Τ' Αχτσερενιού μ' το φτέδι
Νενί νενίμ ουγιούρμουλα (άραγε κοιμάται το μωρό μου ;)
Γιαβρίμ, κουτσούκ πεγιούρμουλα (άραγε μεγαλώνει το μικρό μου ;)
Νανί, νανί, μικρό μ' νανί
νανί το χαϊδεμένο
Νενί ντεϊπ ουγιούτ τουγούμ (που το κοίμιζα με νανούρισμα)
Ελμά βερίπ αβρούτ τουγούμ (που το παρηγορούσα μ' ένα μήλο)
Κοιμάται οπού να το χαρώ
Και να το διω μεγάλο
Και να το διω της παντρειάς
Και ακόμα πιο μεγάλο.

Χαγιαδιού: τοπωνύμιο
άσλαμα: απίδια
Αχτσερενιού: τοπωνύμιο (;)
φτέδι: φυντάνι

Στην Καππαδοκία το παιδί ταχταριζόταν συνήθως με τουρκικά στιχάκια. Αλλά τα νανουρίσματα λέγονταν συχνά στα ελληνικά ή και στις δύο γλώσσες όπως σε αυτό εδώ. Όταν τα παιδιά αποκοιμιόνταν η μητέρα ή η γιαγιά έκανε πάντα επάνω τους το σημείο του σταυρού.