Όλες οι Θηραίες γυναίκες μέσα κι έξω από το σπίτι τους έπρεπε να φορούν μαντήλι, όμορφα δεμένο στο κεφάλι και τραβηγμένο λίγο προς τα πάνω ώστε να φαίνεται το μέτωπο. Μοναδική σ’ αυτό αποτελούσε η παντρεμένη γυναίκα που είχε γιορτή στο σπίτι και μπορούσε να δεχτεί εκείνους που πήγαιναν να της ευχηθούν τα χρόνια πολλά. Ανεμαλλιαρισσα φρεσκολουσμένη και τα μαλλιά ξεβγαλμένα με ξύδι ανάκατο με λάδι. Τα μαλλιά έτσι αποκτούσαν μια όμορφη στιλπναδα καθώς ήταν πλεγμένα σε δύο χοντρές πλεξούδες που στεφάνωναν το κεφάλι της.
Μέχρι τις αρχές του αιώνα μας, οι γυναίκες έδιναν ιδιαίτερη σημασία στο χτένισμα και στο φτιάξιμο των μαλλιών τους το οποίο ήταν ανάλογο με την ηλικία και την κοινωνική τάξη.
Το ίδιο συνέβη και με τη αμφίεση της Θηραίας γυναίκας και ιδιαίτερα τη γιορτινή που δεν ΄ήταν τόσο απλή όσο σήμερα.
Πολλές πηγές υφάσματα κατανακαταναλώνονταν για να γίνουν μισοφόρια, οι φραμπαλάδες, τα μπούστα, οι κορσέδες και τα μαντήλια , τα οποία οι γυναίκες φρόντιζαν να τα φορούν με νησιωτικό γούστο και να ξεχωρίζει ελαφρώς η χωρίστρα των μαλλιών πάνω από το μέτωπο.
Φτιασίδια και καλλυντικά δε χρησιμοποιούσαν τουλάχιστον οι χωρικές παρά μόνο σκουλαρίκια και πολύ σπάνια χρυσό σταυρό. Οι μεγάλες αρχόντισσες της Σαντορίνης στόλιζαν το κότσο τους με κτενάκια και κοκάλινες φουρκέτες, τσιμπιδάκια και παραμανάκια .
Οι άντρες ντύνονταν με σκολιανή (εορταστική) του φορεσιά έπρεπε, χειμώνα καλοκαίρι να περιλαμβάνει μια εσωτερική μάλλινη χοντρή φανέλα πλεγμένη στο χέρι. Ως σκοπός είχε το μεν να προφυλάσσει το σώμα από το κρύο το καλοκαίρι να απορροφά τον ιδρώτα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου