Οι τοιχογραφίες από το Ακρωτήρι της Σαντορίνης μπορούν να μας δώσουν μια άριστη εικόνα της φορεσιάς εκείνων των χρόνων, χιλιετίες π.Χ. Τη 2η χιλιετία π.Χ. τα ενδύματα ήταν κυρίως τυλιχτά, αραχνοΰφαντα με δερμάτινο μπούστο (όπως και των Μυκηνών, της Τανάγρας κ.ά.), που αναδείκνυαν σφιχτά κορμιά. Η λέξη μπούστο είναι παράγωγο της αρχαίας ελληνικής βούζος (=μεγάλο στήθος) και περιγράφει ακριβώς ό,τι αναδεικνύει. Τα αρχαία ενδύματα παράγονταν στον κατακόρυφο αργαλειό με βαρίδια και τυλίγονταν στο σώμα με το υφάδι κάθετο προς το έδαφος.
Στα σύγχρονα χρόνια, οι Θηραίες γυναίκες, μέσα κι έξω από το σπίτι τους, έπρεπε να φορούν μαντίλι, δεμένο όμορφα στο κεφάλι και τραβηγμένο λίγο προς τα επάνω, ώστε να φαίνεται το μέτωπο. Το φορούσαν με το λεγόμενο «νησιώτικο γούστο», ώστε να ξεχωρίζει ελαφρώς και η χωρίστρα των μαλλιών επάνω από το μέτωπο. Οι γυναίκες έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην κόμμωση. Αυτή ήταν ανάλογη με την ηλικία και την κοινωνική τάξη κάθε μιας. Το ίδιο συνέβαινε βέβαια και με τη φορεσιά κάθε Θηραίας. Και δη τη γιορτινή, η οποία κάθε άλλο παρά απλή ήταν. Τα μισοφόρια, οι φραμπαλάδες, τα μπούστα, οι κορσέδες και τα μαντίλια απαιτούσαν πολλές πήχες ύφασμα. Λινό άσπρο υποκάμισο, πολύ φαρδύ, με το φάρδος να ξεκινά από τον αγκώνα. Γιλέκο με καρέ ζικ-ζακ κεντητό (ή γλώσσα), μεσάτο, που τελειώνει στην περιφέρεια, με φιτίλι. Έδενε με κορδονάκι και ήταν ανοιχτό από τη μέση και κάτω. Λινή κοντή εμπρός ποδιά, από το ίδιο ύφασμα του υποκαμίσου, που καταλήγει σε μεγάλες (τρεις) μύτες, η κάθε μια των οποίων είχε κοφτό κέντημα. Φούστα πλισέ σε ίσια γραμμή, ίδιου υφάσματος με το γιλέκο, που καταλήγει σε φιτίλι. Ακόμη και σήμερα, το κυρίαρχο χρώμα στη φορεσιά της Σαντορίνης είναι το κίτρινο του κρόκου, όπως χιλιετίες πριν διηγούνται οι κροκοσυλλέκτριες των τοιχογραφιών! Φτιασίδια και καλλυντικά δεν πολυχρησιμοποιούσαν οι σύγχρονες Θηραίες -τουλάχιστον οι χωρικές. Φορούσαν μόνο ενώτια (σκουλαρίκια) και -πολύ πιο σπάνια- ένα χρυσό σταυρό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου