"Σαν της Σουριάς το κάστρο" - Τραγούδι από την Κάρπαθο

Σαν της Σουριάς το κάστρο, κάστρο δεν ειδά...
Τούρκοι το πολεμούσα, χρόνους δώδεκα.
-Χρόνους μήνες δεκατρείς, το νου μου εσύ τον εκρατείς.
Κι ένα μικρό τουρκάκι, Ρώμιος γίνεται
Ρώμιος, γίνεται γυναικίσια ντύνεται.
Και στον μπαρμπέρη πάει, μπαρμπερίζεται
μπάρμπερίζεται και δεν εγνωρίζεται.
Με μια οκά μπαμπάκι, εγκαστρώνετο,
εγκαστρώνετο και δεν εφανερώνετο.
Και στης Σουριάς το Κάστρο πάει και χτυπά,
πάει και χτυπά, μα κανείς δεν απαντά...

-Ανοίξετε της κόρης και της ορφανής,
απού 'ναι γκαστρωμένη και στο μήνα της.
...και στο μήνα της, που να 'χετε το κρίμα της.

Και στ' άνοιγμα της πόρτας χίλιο εμπήκασι,
χίλιοι εμπήκασι και δυο χιλιά(δ)ες βγήκασι...

Το τραγούδι, αναφέρεται στην κατάκτιση του Κάστρου της Σουριάς, με δόλιο τρόπο.
Σε διάφορα σημεία, γίνεται τονική παραλαγή των λέξεων για να ταιριάσουν με τον ήχο του τραγουδιού.

Τσαμπούνα: Μιλτιάδης Μαντινάος
Λύρα: Ιωάννης Μιχ. Χαλκιά
Λαούτο: Μανώλης Κριτσιώτης - Βασίλης Γ. Βασιλειάδης